بیخودی خندیدیم که بگوییم دل خوش داریم

بیخودی حرف زدیم که بگوییم زبان هم داریم

و قفس هامان را زود به زود رنگ زدیم

و نشستیم لب رود و به آب سنگ زدیم

ما به هر دیواری آیینه بخشــــــــدیــــم

که تصور بکنیم یک نفر با ما هســـت

ما زمان را دیدیم خسته در ثانیه ها

با خود گفتیم شب زیبایی هست




بیخودی پرسه زدیم صبحمان شب بشود

بیخودی حرص زدیم سهم مان کم نشود

ما خدا را سر دعوا بردیم و قسم ها خوردیم

و ما به هم بد کردیم ما به هم بد گفتیــــم

بیخودی داد زدیم که بگوییم توانا هستیـــم

بیخودی پرسیدیم حال هم دیگر را که بگوییم محبت داریم

بیخودی ترسیدیم از بیان غم خود

و تصور کردیم که شهامت داریم

ما حقیقت ها را زیر پاها له کردیم

و چقدر حظ بردیم که زرنگی کردیم

روی هر حادثه ای حرفی از پول زدیم

از شما می پرسم ما که را گول زدیم؟